руҷӯъ

[رجوع]

а. бозгашт, баргашт, муроҷиат; руҷӯи лирикӣ адш. аз тасвири воқеаҳои асар боз истода, фикру мулоҳиза ва ҳиссиёту ҳаяҷони худро баён кардани шоир ё нависанда